หญิงสาว เครื่องประดับ เกิดมาในครอบครัวธรรมดา พ่อและแม่ไปทำงานที่กรุงเทพ จึงต้องอาศัยอยู่กับยายและน้อง

ถึงแม้ว่าพอจะมีเงินหมุนใช้บ้างในแต่ละเดือน แต่หญิงกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย น้องเองก็จะเปิดเทอมใหม่ หญิงจึงต้องพยายามสะสมเงินเพื่อจะไว้ใช้จ่ายเพื่อการเรียนของเธอและน้อง และก็จ่ายสิ่งที่จำเป็นภายในบ้านด้วย ทำให้เธอนั้นเริ่มที่จะหาทุนขายของในตลาดนัด โดยเป็นเงินที่พ่อแม่ส่งมาให้ และก็เป็นเงินที่เธอค่อยๆสะสม และพอดีว่า เธอชอบพวกกิ๊ฟชอปมาก จึงพยายามหาร้านในเน็ตเพื่อรับกิ๊ฟชอบและเครื่องประดับมาขาย  และเธอนั้นก็ศึกษาข้อมูลอยู่นาน จนหาร้านที่ต้องการได้แล้ว ก็เริ่มสั่งของมาขายเลย
ร้านกิ๊ฟชอปในตลาดนัดของเธอนั้นยังเป็นร้านเล็กๆ อยู่ มีพวกกิ๊ฟติดผม กระเป๋าสตางค์ใบเล็ก ผ้าเช็ดหน้า และก็เป็นเครื่องประดับ ฯลฯ ไม่ว่าจะเป็น สร้อย แหวน กำไล  ต่างหู เป็นต้น

ซึ่งเธอก็เป็นคนที่เลือกแบบ เครื่องประดับ มาขายเอง โดยดูจากความนิยมในตอนนั้น

ดูจากอินเทอร์เน็ตบ้าง งานแฟชั่นเกาหลี  ญี่ปุ่นบ้าง ทำให้ได้ไอเดียในการเลือกแบบที่ทันสมัยมากขึ้น เมื่อวันเวลาผ่านไป ร้านกิ๊ฟชอปของเธอก็ขยายใหญ่มากขึ้น  ทำให้กลายเป็นร้านที่ใหญ่ที่สุดในตลาดนัด แต่ว่าอะไรก็ไม่ได้ราบรื่นนัก  เพราะว่า พอเริ่มขายดีก็มีการกลั่นแกล้งให้ไฟไม่ติดตรงร้านเธอบ้าง หรือว่ามีการนำน้ำมาราดตรงที่ขายบ้าง ทำให้เธอนั้นขายของไม่ได้ก็มี บางทีก็ฝนตกก็ยิ่งขายไม่ได้กันใหญ่ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอนั้นอับจนหนทางหรอก  เพราะว่าเธอนั้นได้โพสขายกิ๊ฟชอบผ่านสื่อสังคมสังคมออนไลน์ และก็มีการจัดทำสถิติด้วยว่า

อะไรขายดีที่สุด และผลคือ เครื่องประดับ ของเธอนั่นเอง เธอจึงเริ่มศึกษาอย่างจริงจังมากยิ่งขึ้น

และได้นำเงินทุนก้อนหนึ่งไปซื้อเครื่องประดับของจริงมาขาย ซึ่งก็ต้องขายผ่านเฟสก่อนเพราะว่ายังไม่มีหน้าร้าน สิ่งที่เธอเลือกนำมาขายคือ เครื่องเงิน เพราะว่า มีมูลค่าไม่สูงมาก และก็มีความทันสมัยไม่ตกยุคด้วย และก็ดูแลทำความสะอาดง่ายมาก  ทำให้ได้รับความนิยมอย่างมาก

ต่อมาพอเธอนั้นเริ่มเข้ามหาวิทยาลัยก็ได้รู้จักเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งที่บ้านของเพื่อนทำจิวเวลลี่  และเพื่อนก็รู้ว่าเธอชอบเครื่องประดับมาก  เลยแนะนำให้รู้จักพ่อแม่ แล้วประกอบกับที่ร้านกำลังหาคนช่วยแบบ Part-Time ด้วย  หญิงจึงได้มีโอกาสเข้าทำงานที่นี่ ทำเป็นรายชั่วโมง โดยเธอได้เรียนรู้งานหน้าร้าน  ในส่วนของการบริการสำหรับลูกค้าชาวไทยและต่างประเทศซึ่งชื่นชอบเครื่องประดับไม่เหมือนกัน ทำให้เธอได้เรียนรู้ในเรื่องเครื่องประดับมากขึ้น   นอกจากนี้เธอยังมีโอกาสได้ออกแบบเครื่องประดับด้วย ซึ่งทำให้เธอนั้นเข้าใจโครงสร้างของเครื่องประดับได้เป็นอย่างดี  ซึ่งเธอก็ได้สะสมประสบการณ์มานาน และยังมีโอกาสได้ไปดูงานที่ต่างประเทศอยู่บ่อยครั้ง ต่อมาเมื่อเธอใกล้เรียนจบ เธอก็ได้เข้าทำงานเป็นดีไซเนอร์ที่บริษัทแห่งหนึ่ง แต่งานอดิเรกของเธอนั้นก็ยังอยู่ที่ร้านจิวเวลรี่อยู่ดี และเมื่อทำไปสักพัก เธอก็คิดที่จะเปิดร้านเอง เธอจึงเริ่มจัดทำแผนธุรกิจแล้วไปนำเสนอที่สถาบันการเงิน เพื่อขอกู้มาทำธุรกิจต่อไป โดยในขณะที่กำลงทำเรื่องกู้นั้น เธอก็หาทำเลของร้านก่อน โดยเธอเลือกเช่าพื้นที่ของห้างในการทำร้าน เพราะมองว่าใช้เงินลงทุนที่ไม่มากเกินไป และเริ่มทำการตลาดโดยการสำรวจจิวเวลี่ที่คนนิยมกันมากๆ และนำแบบนั้นมาขาย รวมทั้งคิดว่าจะเปลี่ยนคอลเลคชั่นใหม่ๆตลอดเวลา  และตอนนี้ทางธนาคารก็ได้อนุมัติเงินทุนแล้ว  เธอก็เริ่มต้นเช่าหน้าร้าน และตกแต่งในสไตล์ทันสมัยเหมือนร้านที่เธอดูมาจากต่างประเทศ ผสมผสานกับเฟอร์นิเจอร์แบบไทย ทำให้ร้านนั้นดูน่าเข้ามากขึ้น  และด้วยความที่เธอเก่งในเรื่องการดีไซน์ ทำให้เธอนั้นคิดค้นแบบใหม่ๆได้มากมาย  ร้านของเธอก็มีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ จนมีทัวริสต์นำทัวร์มาลงดูเลยทีเดียวล่ะ เห็นไหมล่ะว่าไม่ธรรมดาจริงๆ

สำหรับ เครื่องประดับ ของเธอก็มีหลากหลายมาก ทั้ง เงิน ทองคำ ทองคำขาว เพชร พลอย ฯลฯ โดยเน้นที่ความแปลกใหม่ไม่เหมือนใคร และการเจียระไนอย่างพิถีพิถันและเธอต้องเป็นคนดูแลในทุกขั้นตอนเลย และบางครั้งก็ออกแบบเองด้วย เพื่อสร้างสรรค์เครื่องประดับที่เป็นแบรนด์ของร้านโดยเฉพาะ ทำให้ร้านของเธอเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง  คิดดูแล้วกันจากเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ขายกิ๊ฟชอปตามตลาดนัด แต่ก็มุ่งมั่นเรียนรู้ไม่หยุดหย่อนในสิ่งที่ตัวเองชอบ คลุกคลีอยู่ตลอดเวลา จนเข้าใจอย่างลึกซึ้งก่อเกิดเป็นพลังความคิดที่มุ่งมั่น   ทำให้ตนเองได้มีร้านตามที่ตั้งใจไว้ เพราะฉะนั้น คุณเองก็สามารถทำตามความฝันของคุณได้แน่นอน เพียงแค่คุณมีความมุ่งมั่นตั้งใจ ไมย่อท้อต่ออุปสรรค เอาความทุกข์ที่คุณเจอมาเป็นพลัง แล้วคุณจะพบความสำเร็จได้ไม่ยากเลย  นี่แหละคือ ความสำเร็จของเด็กสาวตัวเล็กๆที่ทำให้เราเห็นว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น